Menim De Bir Adım Gelsin Dilize

Güney Azerbaycanlı şair Muhammed Hüseyin, şiirlerini ”Şehriyar” mahlasını kullanarak yazmıştır. Eserlerini genellikle Farsça yazmasıyla beraber -bir rivayete göre annesinin sitemi üzerine- Azerbaycan Türkçesiyle de pek çok yankı uyandıran eser vermiştir. Öyle ki Şehriyar’ı bilip de ”Heydar Baba’ya Selâm”şiirini duymayana pek az rastlanır. Onun şiirlerini okuduğumuzda yakaladığımız lirizmi, dimağımızdaki Hafız, Sadi ve Fuzuli lirizmi ile buluşturmak çok da zor olmasa gerek.

Her ne kadar izâfî olsa da Şehriyar’ın Türkçe şiirleri içinde en sevileni, kaleme alındığı çevrenin çok ötelerine taşıp hem çok fazla dile çevrilmiş olması, hem de tüm Türk illerinde söylenegelmesiyle insanların dilhanesine yerleşip, âşıkların sazlarına söz olan ”Heydar Baba’ya Selâm”şiiri olmuştur. Şehriyar ise bu şiirinin bu kadar gönle girip sevilmesini ”Derya Eledim” şiirinin içindeki,

Bah ki Heydar Baba efsane tek olmuş bir kaf,
Men küçük bir dağı sermenzil-i enga eyledim.

mısralarıyla dile getirmiştir.

Bu şiirde her insanın zaman zaman hissettiği derin duyguları çok çabuk yakalayabilmek mümkün. Çünkü başlı başına bir insan kıssasıdır. Hatta kıssasından çok gam ve gussasıdır!.. Kimi zaman geçmiş günlerin güzelliğinin şimdiki zamanda nadide bir eser gibi kırılması kimi zaman hüzün, ayrılık kimi zamansa mutlu çocukluk hatıraları; ahbaba,tabiata, memlekete hasretlik…Başlı başına kelimelerle oluşturulmuş folklorik bir senfonidir bu şiir.

Heyder Baba, ıldırımlar şakanda,
Seller sular şakkıldayıb akanda,
Kızlar ona saf bağlayıp bakanda,
Selâm olsun şevkatize, elize,
Menim de bir adım gelsin dilize…

Şiiri okumaya başladığımızda kendimizi yağmurun yağışına, yıldırımların çakışına saf bağlayıp bakan kızlar arasında bulabiliyoruz ve şairin selâmına biz de eşlik ediyoruz. Şiir bize bizi anlatan sanattır. O halde Şehriyar bizde neyin eksikliğinden şikayet etmekte?

Gözyaşına bakan olsa kan akmaz,
İnsan olan hançer beline takmaz,
Amma hayıf, kör tuttuğun bırakmaz,
Behiştimiz cehennem olmaktadır,
Zilhiccemiz meherrem olmaktadır…

İnsanı, insana rapteden cevherin gözyaşı olduğunu anımsayamayan bizlerin her dönem aynı acıları yaşamaya teslim oluşumuzu ne de güzel göstermekte yukarıdaki mısralar.

Şairin “Heydar Baba senin üzün ağ olsun./ Dört bir yanın bulağ olsun bağ olsun./Bizden sonra senin başın sağ olsun.” dediği Heydar Baba dağı muhakkak ki Şehriyar’ın şiiriyle sadece bir dağ olmaktan çıkmış; şairin hislerini, özlemlerini okurun his ve özlemlerine katıp omuzlamıştır. Omuzladıkça yükselmiş ve tıpkı şiir gibi ölümsüzleşmiştir.
Selâm olsun sana Heydar Baba!..